In 2020 maakte Vinz, mijn lieve labrador, zijn wens aan mij (Monique) kenbaar dat hij zijn wijze lessen die hij mij had geleerd verder wilde verspreiden. Hij vroeg me of ik zijn verhalen wilde vertalen en bundelen in een boek. Lange tijd wist ik niet hoe ik dat vorm moest geven. Ik was tenslotte geen schrijver. Daar dacht Vinz anders over. Ineens kwam het boek Dreamtime van de aborginals die ik 2010 uit Australie heb meegenomen steeds te voorschijn. Oh zo’n boek mag het gaan worden. Toen gingen we samen een ‘protocol’ maken. Door zijn foto te lezen zou ik het verhaal tot me kunnen nemen net zoals ik in mijn consulten doe. Van te voren ruiken aan sacred mountain essentiële olie. Bij de action haalde ik toevallig een notitie blokje, die later precies het formaat van het boek bleek te zijn. Dit boekje ging met het protocol de kast in. Ik durfde ik het nog niet aan.

In 2021 kwam er weer signalen over het boek maken op mijn pad. En weer negeerde ik ze. Het zou wel komen als ik eraan toe was en durfde. Op 12 januari 2022 overleed Vinz en ik beloofde hem dat zijn boek er zou komen. In april 2022 kwam Petra van de Laar, schrijfcoach van Story & Soul, heel toevallig via facebook op mijn pad. Nou ik kan je vertellen niets in het leven is toevallig. Dit had precies zo moeten zijn. 

Petra gaf me een liefdevolle schop onder mijn kont en was ineens deelnemer van haar pilot om je soulstory de wereld in te krijgen. Oh my god, het gaat nu echt gebeuren. Het duurde even voor de eerste woorden op papier kwamen. Vanalles blokkeerde er in mij. Ik haalde een nieuw notitieboek en begon met potlood te schrijven. Dat geluid zette iets aan in mij. Ondertussen kwam ik erachter dat er heel wat meer bij kwam kijken. Zelf uitgeven of een uitgeverij vinden, redacteur vinden, drukker, het boek vorm geven. Soms duizelde me al die keuze’s en sloeg de paniek toe. “Ik stop ermee, sorry Vinz.” Hoe vaak ik dat gedacht heb. Maar ik kon niet stoppen. Ik zat er al te ver in. Het boek moest er komen. Niet alleen voor mijn eigen proces, want jee wat groei je hiervan. Nee, ook voor Vinz. Ik had het hem beloofd! Het was onderdeel van zijn zielsmissie. Het laatste stukje!

Dankbaar ben ik (Monique) dat ik dit mag doen voor hem. En voor iedereen en alles wat op mijn pad is gekomen om dit boek werkelijkheid te laten maken.